Ikaw ang prinsesa ng aking mundo. Hindi mo lang alam kung gaano ka kahalaga sa akin. Napakalakas mo dahil ikaw lang ang nakakapagpangiti sakin kapag ako'y nalulungkot. Ngunit kahit may taglay kang kapangyarihang tulad nito ay dapat pa rin kitang bantayan. Ito ay aking tungkulin bilang isa sa iyong kawal. Kahit hindi ako ang iyong prinsipe ay lagi lang akong nasa tabi mo, lagi kang babantayan at laging handa kang tulungan. Ngunit hindi mo ako pinapansin, hindi mo alam na ang lahat ng ito ay ginagawa ko para mapansin mo, mapangiti ka, kahit kaunti lang, kahit sandali lang. Sa tingin ko ang isang kawal na tulad ko ay mananatiling isang kawal nalang panghabang-buhay. Sinubukan na kitang kalimutan upang hindi na ako masaktan ngunit napakahirap nitong gawin dahil araw-araw kitang nakikita. Aasa nalang ako na sa susunod na mga araw ay matututunan mo rin akong mahalin, kung hindi naman ay aasa nalang ako na matututunan din kitang kalimutan.
Hindi pa tapos ang aking kwento. Hindi ko pa alam ang magiging katapusan nito pero umaasa ako na magkakaroon ng happy ending ang istorya namin...
"Sa iyo ang mundo ko ay umiikot. Sa iyo ako ay lumiligaya. Ngunit hindi ko akalaing sa iyo ako ay masasaktan ng lubusan..."
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment